Platformy streamingowe z muzyką, dla osób pamiętających „erę analogową” to sposób na zapoznanie się z twórczością ulubionych artystów i tej, którą albo przegapiliśmy albo nie było była niedostępna. To naturalne i wygodne uzupełnienie kolekcji płyt. Dziś dzieci „ery cyfrowej” mają pod ręką to wszystko. Czy czują się z tego powodu wzbogacone? Czy muzyka nie stała się wyłącznie „umilaczem” a nie przedmiotem afirmacji?
In a digital world, artists who would not have had the chance to enter a studio even 30 years ago can function. But in a world where everyone can make a record, is anyone listening to them other than themselves?
Is the music underground about to explode and groups of people wanting to enjoy art and beauty together breaking out of the culture-killing 'digital catatonia'? I think it is already happening.
EN 
PL